Moja żona odeszła ode mnie i naszego kilkumiesięcznego synka, zostawiając nas w środku zimy w małym mieszkaniu na warszawskim Ursynowie. Musiałem zmierzyć się nie tylko z własnym bólem, ale i z osądem rodziny, sąsiadów i własnymi słabościami. Ta historia to opowieść o samotnym ojcostwie, rodzinnych konfliktach i walce o godność.
W burzliwą noc, gdy pioruny rozświetlają niebo nad naszym domem, patrzę na rodzinę, która kiedyś była moim całym światem. Opowiadam o tym, jak miłość zamieniła się w rozczarowanie, a codzienność w pole bitwy. To historia o próbie ratowania rodziny, gdy wszyscy inni już dawno zrezygnowali.
Opowiadam o tym, jak moja synowa wychowywała moją wnuczkę bez żadnych granic, co doprowadziło do rodzinnych konfliktów i rozpadu małżeństwa mojego syna. Przeżyłam dramat, obserwując, jak miłość i troska zamieniają się w chaos i żal. Zastanawiam się, czy można było temu zapobiec i gdzie leży granica między nowoczesnym wychowaniem a odpowiedzialnością.
