Opowiadam historię sześciu lat poświęcenia dla babci mojego męża, podczas gdy teściowa wyjechała za granicę. Z czasem poczułam się wykorzystana i zdradzona przez najbliższych. Dziś stoję na rozdrożu, zastanawiając się, czy warto dalej walczyć o rodzinę.
Już w pierwszych minutach tego dnia moja córka wypaliła do mnie słowa, które zostaną ze mną na zawsze. W tej opowieści zabieram Was do naszego mieszkania na warszawskim blokowisku, gdzie codzienność z chorą na Alzheimera babcią, samotnym macierzyństwem i narastającym buntem nastolatki splatają się w dramat rodzinny. To historia o winie, miłości i granicach ludzkiej wytrzymałości.
Jestem Anną, matką piętnastoletniej Zosi i opiekunką mojej schorowanej mamy. Każdy dzień to walka z wyczerpaniem, poczuciem winy i narastającym konfliktem pokoleniowym. Pewnego wieczoru usłyszałam od córki słowa, które zmieniły wszystko – i zmusiły mnie do zadania sobie najtrudniejszych pytań.
