Jestem Olena z Oleska i moja historia to opowieść o późnym macierzyństwie, samotności i walce o akceptację dla mojej córki Oli, która przyszła na świat wbrew wszystkim przeciwnościom. Przeżyłam śmierć męża, lata bezdzietności, a potem – niespodziewanie – stałam się matką w wieku czterdziestu lat. To opowieść o miłości, zazdrości, plotkach i sile, którą daje matczyna miłość.
Od pierwszych słów wciągam Cię w mój świat – świat kobiety, która przez lata była tylko mamą, zapominając o sobie. Opowiadam o rozstaniu, samotności, nowej miłości i dramatycznym konflikcie z córką, która nie potrafi mi wybaczyć, że chcę być szczęśliwa. To opowieść o wyborach, które rozrywają serce na pół i pytaniu, czy matka ma prawo do własnego życia.
Opowiadam historię kobiety, która czuje się uwięziona w roli matki, zapominając o sobie i własnych marzeniach. Jej codzienność to rutyna, poświęcenie i samotność, a relacje z dorastającymi dziećmi i mężem stają się coraz bardziej napięte. W tej opowieści pytam siebie i czytelnika: czy matka ma prawo do własnego życia?
Mam na imię Marta i od lat żyję w rozdarciu między troską o własną rodzinę a oczekiwaniami mojej matki. Każdego dnia sprzątam dla niej, choć sama ledwo radzę sobie z domem i dwójką małych dzieci. Dziś opowiem Wam, jak wygląda życie, gdy własne potrzeby zawsze stawia się na końcu.
Od miesięcy czuję się osaczona przez własną matkę i byłego męża, którzy nieustannie podważają moje decyzje wychowawcze wobec mojej córki, Ani. Każda rozmowa zamienia się w kłótnię, a ja coraz częściej pytam siebie, czy naprawdę robię coś źle. Potrzebuję wsparcia i rady, bo nie wiem już, komu mogę zaufać.
To historia o tym, jak zostałam niesprawiedliwie oskarżona przez własnego męża o chorobę naszego synka. Opowiadam o bólu, samotności i walce o prawdę, gdy cały świat wydaje się być przeciwko mnie. Zadaję sobie pytanie, czy matka może być winna za coś, na co nie miała wpływu.
W sylwestrową noc, gdy cała rodzina zebrała się przy stole, moja córka Zosia i jej mąż Krzysztof ogłosili, że spodziewają się drugiej córki. Ta wiadomość wywołała we mnie nie tylko radość, ale i nieoczekiwane emocje oraz wspomnienia o własnych niespełnionych marzeniach. W tej historii opowiadam o rodzinnych konfliktach, ukrytych pragnieniach i o tym, jak jedna noc może wywrócić życie do góry nogami.
Jestem matką, która nie potrafi pogodzić się z wyborami swojego syna. Jego małżeństwo z kobietą mającą już dziecko z poprzedniego związku sprawiło, że czuję się obca we własnej rodzinie. Ta historia to moje zmagania z akceptacją, miłością i samotnością.
Mam na imię Ewelina. Moja opowieść zaczyna się w listopadowy poranek, gdy przypadkiem usłyszałam, jak moja mama mówi o moim synu, że jest tylko ciężarem. Straciłam pracę po urlopie macierzyńskim i każdego dnia walczyłam o przetrwanie, szukając pracy i miejsca w żłobku, a rodzinne napięcia sprawiały, że zaczęłam wątpić, czy powinnam była zostać matką.
Jestem Agnieszka, matka, która wierzyła, że karmienie piersią mojego syna Filipa do ósmego roku życia to wyraz największej miłości. Dziś widzę, jak ta decyzja wpłynęła na naszą rodzinę i relacje, prowadząc do konfliktów, niezrozumienia i mojego głębokiego żalu. To opowieść o moich wyborach, ich konsekwencjach i trudnej drodze do akceptacji siebie.
