To opowieść o kobiecie, która w jednym deszczowym wieczorze musi zmierzyć się z prawdą o swoim małżeństwie, samotności i własnych wyborach. Przez pryzmat codziennych kłamstw i rodzinnych konfliktów odkrywa, jak cienka jest granica między nadzieją a rezygnacją. Czy można jeszcze zawalczyć o siebie, gdy wszystko wydaje się stracone?
Leżąc bezsennie w salonie, rozmyślam o tym, jak bardzo oddaliliśmy się z Krzysztofem. Nasz dom, który miał być spełnieniem marzeń, stał się miejscem cichych konfliktów i niespełnionych nadziei. Czy można jeszcze odbudować to, co kiedyś nas łączyło?
Opowiadam o naszej przeprowadzce do nowego mieszkania w Warszawie, która miała być spełnieniem marzeń, a stała się początkiem rodzinnych konfliktów i osobistych rozterek. Wspominam trudne rozmowy z mężem, nieoczekiwane kłopoty i emocje, które wywróciły nasze życie do góry nogami. Zastanawiam się, czy nowe miejsce naprawdę może być nowym początkiem, czy tylko iluzją zmiany.
Moje życie rozpadło się pewnego sierpniowego popołudnia, gdy świat, który znałam, przestał istnieć. Zmagając się z chorobą matki, obojętnością męża i własnym wypaleniem, musiałam odnaleźć w sobie siłę, by zawalczyć o resztki szczęścia. Dziś pytam: czy można zacząć od nowa, gdy wszystko wokół się wali?
