Pewnego wieczoru moja teściowa oznajmiła, że szwagierka z dziećmi zamieszka z nami. Z dnia na dzień straciłam poczucie prywatności i zaczęłam walczyć o własne granice. To historia o tym, jak nauczyłam się mówić „nie”, nawet jeśli oznaczało to rozpad rodziny.
Od śmierci teścia życie naszej rodziny wywróciło się do góry nogami. Zawsze bałam się, że ten dzień nadejdzie, ale nie sądziłam, że będę musiała wybierać między własnym spokojem a losem starszej kobiety. Czy mam prawo walczyć o swoje granice, nawet jeśli to oznacza rozpad rodziny?
Mam na imię Maria i od kilku miesięcy czuję, jakby ktoś wyrwał mi serce z piersi. Mój zięć Łukasz postawił granice, których nie potrafię zaakceptować – mogę widywać wnuka tylko raz w miesiącu, po wcześniejszym umówieniu. Ta sytuacja rozdziera naszą rodzinę i zmusza mnie do zadania sobie pytania: czy naprawdę można kochać za bardzo?
