Siedząc samotnie na ławce w krakowskim parku, uciekłam z domu, zostawiając mamę i chorego brata. Wyrzuty sumienia mieszają się we mnie z gniewem i pragnieniem życia na własnych zasadach. Czy można być dobrą córką, jeśli nie umie się już dłużej oddychać w rodzinnym domu?